Uroczystość Bożego Ciała ma wymiar społeczny, jest świadectwem wiary, ale także, a może przede wszystkim, uświadomieniem sobie, że Bóg jest ze mną w normalnych, ludzkich, codziennych drogach mojego życia. Bóg jest tam, gdzie ja żyję, gdzie biegnę na autobus czy do pociągu, na tych samych ulicach, na których idę do chorej matki. Tam, gdzie spotykam sąsiada, bądź tylko tych znanych z widzenia, których twarze skrywają tajemnicę ich wewnętrznego życia.

Znakiem tego, że Bóg przeszedł drogami mojej codzienności przez kilka dni będą płatki kwiatów i roślin, które rozsypane były przed Najświętszym Sakramentem. Jeszcze przez jakiś czas będziemy je widzieli na chodnikach i ulicach jako znak, że Bóg tędy przeszedł. Boże Ciało jest zatem świętem człowieka, miasta, wsi, ulicy, drogi, bo jej przeznaczeniem staję się być drogą Boga do mnie człowieka, do nas ludzi. Wspólną drogą człowieka i Boga.

Foto: R.W.