Pielgrzymka do Lichenia 29.09.2018
Pielgrzymka do Lichenia
W dniu 29 września 2018 rok parafianie z Parafii Międzybórz uczestniczyli w pielgrzymce do Bazyliki Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski w Licheniu.
Wyjazd został zorganizowany przez księdza proboszcza parafii Zbigniewa Porębskiego, a uczestnikami pielgrzymki była grupa 50 osób w różnym przedziale wiekowym.
Licheń to przede wszystkim miejsce religijne, miejsce modlitwy i niezwyczajnych łask, które dzieją się w duszach i ciałach pielgrzymów. Modlitewne skupienie ułatwia wiele możliwości religijnego spędzenia czasu. Musimy przyznać, że zawsze się o Licheniu słyszało, ale nie znaliśmy dobrze tego miejsca i nie przypuszczaliśmy, że jest to tak wielki ośrodek pielgrzymkowy. Błyszcząca w słońcu kopuła i wysoka wieża były widoczne już z odległości kilku kilometrów.
Wspólnie z miejscowym przewodnikiem mogliśmy podziwiać największą świątynię zbudowaną w Polsce. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od spaceru po starej części sanktuarium w Licheniu. W tym czasie dowiedzieliśmy się m.in. o początkach objawień, o uzdrowieniu przy źródełku, o niezwykłej historii z krzyżem podczas II wojny światowej i wielu innych ciekawych rzeczach. Jak się dowiedzieliśmy historia tego miejsca sięgająca dwunastego stulecia jest oparta na dokumentach archiwalnych i przekazach ludowej tradycji, bardzo żywej w życiu miejscowej społeczności do dnia dzisiejszego. Wszystkie te niezwykłe plany i tajemnice Boże nabrały światła i rozmachu wraz z objawieniem się i proroctwem Maryi z początku i połowy XIX wieku.
Dowiedzieliśmy się, że Bazylikę budowano przez 10 lat od 1994 roku, a konsekrowana została w 2004 roku. Kościół został zbudowany na pamiątkę objawień, do jakich doszło w Licheniu w latach 1813 i 1850-52, kiedy to Matka Boska objawiła się kowalowi Tomaszowi Kłossowskiemu i pasterzowi Mikołajowi Sikatce. Po ukończeniu budowy przeniesiono do niej oryginał obrazu Matki Bożej Licheńskiej. Nie tylko rozmiar, ale i bogactwo wykończenia (mnóstwo rzeźb itp.) oraz nietypowa, jak na polskie kościoły, uroda mogą się podobać. Świątynia wzorowana jest na bazylice św. Piotra w Rzymie.
W dolnej części świątyni zwiedziliśmy m.in.: kaplicę św. Trójcy – najstarszej z kaplic i zarazem pierwsze w całym kościele miejsce, w którym odbywały się nabożeństwa. Została oddana do użytku w czerwcu 1996,następnie kaplicę 108 błogosławionych męczenników – duża kaplica z obrazem Pana Jezusa wśród 108 błogosławionych męczenników w głównym ołtarzu, który był zawieszony w centralnym miejscu podczas beatyfikacji ofiar II wojny światowej 13 czerwca 1999 w Warszawie oraz Kaplicę Piety, w której centralne miejsce zajmuje rzeźba bolejącej Matki, trzymającą swego syna Jezusa Chrystusa.
Przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Licheńskiej o godz. 12.00 uczestniczyliśmy we Mszy świętej odprawianej przez księdza proboszcza.
Teren Sanktuarium robi wrażenie i jest ogromny. Jest tam mnóstwo miejsc na spacery, rozmowy, rozmyślania, odpoczynek czy modlitwę w skupieniu: park, stawy, mosty, kapliczki, ławeczki, altany, pomniki itd. itp.
Jednym z takich miejsc, które zobaczyliśmy jest Golgota. To stworzone z kamieni wzgórze, na które okrężnie prowadzi nas alejka (jak w labiryncie). Po drodze mijaliśmy kolejne stacje drogi krzyżowej, kaplice poświęcone konkretnym problemom tworzonym przez grzechy, mnóstwo scen zestawionych z dużych, sugestywnych figur. Chętni mogli zejść na kolanach schodami pokutnymi. Cała Golgota jest miejscem ciszy i modlitewnego skupienia. Świetne miejsce na rozważanie drogi krzyżowej w ruchu. Kolejnym ważnym miejscem, o którym chcemy wspomnieć to okolice starego kościoła parafialnego pw. św. Doroty. Tutaj był obraz przed zbudowaniem nowej bazyliki.
Następnym miejscem pielgrzymki był las grąbliński. To największa świątynia pod gołym niebem na świecie. Na kilku hektarach dawnej puszczy sosnowej znajdują się, otoczone szczególną czcią, miejsca objawień Matki Bożej oraz połączone alejkami stacje Drogi Krzyżowej.
Po tak licznych atrakcjach i przeżyciach duchowych udaliśmy się na obiad, a w czasie wolnym w mniejszych grupkach spacerowaliśmy po Licheniu.
Musimy stwierdzić, że jest to miejsce pielgrzymowania, które szczególnie polecamy do odwiedzenia przez każdego. Wróciliśmy cali, zdrowi, zadowoleni i ubogaceni duchowo.
Serdeczne podziękowania dla księdza proboszcza Zbigniewa Porębskiego za zorganizowanie pielgrzymki, modlitwę i opiekę.
Parafianie